سلام عزیزان. در ادامهی مقالهی “چگونه فیدبک بدهیم؟” با شما هستیم، با گفتههای خانم آرزو مقصودی عزیز، در مورد Error Correction که اصلا ما بهعنوان معلم چه زمانی باید بچهها را تصحیح بکنیم و یا فیدبک بدهیم. (اگر مقالهی قبلی رو نخوندی اینجا کلیک کن.)
وقتی به این فکر میکنیم که آیا ارور را تصحیح بکنیم یا نکنیم، فیدبک بدهیم یا ندهیم، باید توجه داشته باشیم که بطور کلی، منطق Error Correction این است که ما باید روی ارورهایی تمرکز کنیم که انتظار داریم زبانآموزانی در این سطح صحیح آنها را بدانند. اگر اروری که تصحیح میکنیم در حد انتظار این سطح نیست، نباید تصحیح بشود تا فهم correction ما برای آنها سخت یا غیرممکن نشود.
اما باید دانست که بین Error و Mistake چه تفاوتی وجود دارد؟
Mistakes اشتباهاتی هستند که زبانآموز قانون را میداند، اما آن اشتباه سهواً ایجاد شده؛ اما در مورد Errors زبانآموز قانون را نمیداند و ندانسته انجام داده است.
Mistakeهای زبانآموزان به سه دسته تقسیم میشوند:
- Slips: اشتباهاتی هستند که بچهها خودشان میتوانند تصحیح بکنند و نیازی ندارد که ما تصحیح کنیم.
- مثال: وقتی میگویند “My father go to work” آنها کاملا آگاه هستند که باید از goes استفاده کنند و go را به اشتباه گفتهاند.
- یک دستهای از اشتباهات هستند که بچهها خودشان نمیتوانند تصحیح بکنند و نیاز به توضیح دارد. (که تمرکز معلم بهروی این دسته است)
- Attempts: زمانی که زبانآموز سعی میکند چیزی را بگویدT ولی هنوز شکل صحیح آن را نمیداند و یا به او آموزش داده نشده است.
بهصورت کلی دو دلیل عمده وجود دارد که بچهها ارور دارند:
- علت اول منابع L1 interference و یا همان دخالت زبان مادری است که باعث ارور میشود.
- علت دوم ارورهایی هستند که Developmental Errors نام دارند.
- مثال: وقتی زبانآموزان فعل go را یاد میگیرند، و از قبل work یا study را یاد گرفتهاند و میدانند که گذشتهی آنها worked/studied است، حالا go را هم میگویند goed. این ارور نباید بعنوان یک اشتباه مشکلساز تلقی بشه؛ بالعکس این خطا نشانهای از یادگیری است که نشان میدهد بچهها مفهوم Past Tense با ed را یاد گرفتهاند که goed را میسازند و بعد فرم Irregular که went هست را یاد میگیرند.
حال میخواهیم به چند سؤال کلی اما مهم که باید در زمان Feedback & Error Correction در نظر بگیریم بپردازیم:
?What to Correct
اولین سؤال این است که چه چیزی را باید تصحیح کنیم؟ در ابتدا باید دید اشتباه رخداده error بوده و یا slip. اگر ارور بوده، باید دید کدام یک از این ارورها نیاز به تصحیح دارد. اگر بخواهیم روی هر اروری که بچهها انجام میدهند کار کنیم، هم آنها دلسرد میشوند و هم با کمود وقت مواجه میشویم. ما باید انتخاب کنیم و ببینیم از بین آن ارورها روی کدامشان باید تمرکز کنیم.
بر چه اساس انتخاب میکنیم؟ به عنوان مثال هدف درس روی collocation و یا future tense بوده است. اگر بچهها در ساختن زمان آینده مشکل دارند، روی این موضوع فیدبک میدهیم. یا اگر جملهای که گفتهاند باعث شده است که کلا آن معنی و ارتباط به درستی برقرار نشده باشد ، فقط روی این موضوع فیدبک میدهیم.
?When & How to Correct
اولین کاری که ما به عنوان معلم باید انجام دهیم این است که فرق بین Accuracy و Fluency را در نظر بگیریم.
وقتی که تمرکزمان روی Accuracy هست بچهها باید گرامر، لغت، و یا تلفظ خاصی که درس دادهایم را درست استفاده کنند؛ و معمولاً باید Online correction یا On the spot correction داشته باشیم و همان لحظه فیدبک بدهیم.
اما وقتی که تمرکز روی Fluency هست بیشتر روی content که بچهها تولید می کنند تمرکز داریم؛ که باید Offline correction یا Late feedback داشته باشیم. هر چقدر ما دیرتر مداخله کنیم و فیدبک بدهیم، به دلیل اینکه بچهها communication و تولید زبانی را ادامه میدهند برای آنها مفیدتر است. میتوانیم ارورها را یادداشت کنیم و در اخر فعالیت فیدبک بدهیم.
نکتهی مهم: گاهی اوقات که معلم نقش back seat role را میگیرد و به بچهها اجازه میدهد صحبت کنند و در پایان فیدبک بدهد، برخی زبانآموزان با این رفتار احساس راحتی نمیکنند. در چنین مواردی میتوانیم به آنها Gentle Correction بدهیم. مثلاً جملات آنها را reformulate کنیم و یا با gestures به آنها بفهمانیم که کدام قسمت نادرست است و باید تصحیح کنند.
Who Corrects? and Who should be Corrected?
ما سه نوع Correction داریم:
- Teacher Correction: معمولا انتظار میرود که معلم اشتباهات را تصحیح کند.
- Self Correction: خودشان خودشان را تصحیح کنند که معمولا ارور نیست و slip داریم.
- Peer Correction: دوستان و یا همکلاسیها کمک کنند و تصحیحشان کنند.
همانطور که گفته شد، بهتر است از قبل از زبانآموزان بپرسیم دوست دارند چگونه تصحیح بشوند و کدام یک را ترجیح میدهند.
همچنین پیشتر گفته شد که تمام ارورها را نباید تصحیح کرد چرا که با این کار باعث میشویم زبانآموزان علاقه و اعتمادبهنفس خودشان را از دست بدهند و در فعالیتهای بعدی مشارکت لازم را نداشته باشند؛ پس با تمرکز بر هدف فعالیت (Accuracy/Fluency) ارورها را تصحیح کنید.
امیدواریم این قسمت مصاحبه نیز برای شما مفید واقع شده باشد.
لطفاً نظرات خود را با ما در میان بگذارید همچنین از تجربه خود در کلاسها بگویید که ترجیح زبانآموزان به کدام یک از روشهای Correction است؟
بسیار عالی
ممنون از شما