تمرین تلفظ در کلاس زبان به راحتی میتواند برای زبان آموزان خستهکننده شود. به همین دلیل معلمان همواره به روشهای متنوع و کاربردی نیاز دارند تا زبانآموز را درگیر درس کرده و توجه آنها را جلب کنند. در زیر سه تمرین آورده شده است:
کارت بینگو
این یکی از آسانترین راههای تمرین، تلفظ کلمات به صورت جفت جفت است.
یک کارت بینگو معمولاً 5*5 مربع دارد، یعنی میتوانید 25 کلمه روی آنها بنویسید (12 کلمه جفت جفت و بیشتر از دو کلمه برای بعضی صداها). یک یا بیشتر مربعهای یک کارت میتواند خالی باشد یا میتوانید سایز کارت را تغییر دهید و از 4*4 استفاده کنید (بر اساس تجربه من وقتی قرار است که یک درس را کامل تدریس کنید و همه زبانآموزان آن را خوب یاد بگیرند، بهتر است از 5*5 استفاده کنید).
از یک وبسایت مثلاً eslactivities برای آماده کردن کارتها استفاده کنید. دستور کار ساده است: کلماتی که میخواهید استفاده کنید را در سایت وارد میکنید. تعداد کارتها را مشخص کنید. سایت کلمات را به صورت تصادفی برای شما میچیند. در نتیجه چینشهای مختلف از یک سری کلمات دارید.
- یک کارت اضافه برای خودتان داشته باشید. مربعها را بریده و آماده باشید تا کلمات را برای زبانآموزان بخوانید.
- اجازه ندهید زبانآموزان روی کارتها چیزی بنویسند. قبل از کلاس تعدادی لوبیا یا سنگ کوچک آماده کنید. آنها هر زمان که کلمه را میشنوند از لوبیاها به عنوان نشانگر استفاده کرده و روی کلمات قرار میدهند.
- اگر روی کارتها مربع خالی دارید، زبانآموزان میتوانند در ابتدای بازی همه لوبیاها را در آن مربع قرار دهند.
- اولین زبانآموزی که پنج لوبیا را پشت هم در یک ردیف قرار دهد، با صدای بلند اعلام میکند: «بینگو!».
- پس از آن زبانآموزان تمام لوبیاها را برمیدارند و این بار برنده بازی قبل کلمات را دوباره برای کلاس میخواند.
- بعد از هر بازی کارتها را به اصطلاح بُر بزنید که ترتیب آنها عوض شود.
در آخر کلاس میتوانید کلمات را همراه با صداهای هدف دوباره برای زبانآموزان بخوانید.
با این تمرین زبانآموزان میتوانند چندین بار به تلفظ کلمات مشابه گوش کنند و تفاوت نوشتاری آنها را ببینند و زمانی که نوبت آنهاست، فرصتی برای تلفظ کلمات دارند. علاوه بر این هر بار که کلمهای گفته میشود، هر زبانآموز آن را با خودش نیز زمزمه میکند.
بدو و بگیر
میتوانید کارتهایی روی تخته بچسبانید و کلمات مورد نظر را روی آنها بنویسید یا خیلی سادهتر، همزمان روی تخته دو کلمه بنویسید:
- کلاس را به دو تیم با تعداد مساوی تقسیم کنید. هر نفر از تیم اول را با یک نفر از تیم دوم در یک گروه دو نفره قرار دهید. آنها در واقع رقیب هم هستند. هر بار گروههای دو نفره در انتهای کلاس رو به تخته میایستند.
- وقتی معلم یکی از کلمات را میگوید، هر دو نفر با سرعت به سمت تخته میدوند و دستشان را روی کلمه درست قرار میدهند یا فلش کارت مورد نظر را برمیدارند.
- زبانآموزان برنده به عنوان جایزه میتوانند کلمات را برای زبانآموزان بعدی بخواند و آنها کارت مورد نظر را از روی تخته بردارند.
پچپچهای چینی
وقتی کسی پچپچ میکند چون از صدایش استفاده نمیکند، تشخیص برخی کلمات برای شنونده دشوار است. مثلاً pit یا bit. در موقعیتهای اجتماعی وقتی کسی پچپچ میکند، ما با توجه به بستر مکالمه آن کلمه خاص را حدس میزنیم.
در بازی پچپچهای چینی، زبانآموزان باید یک پیغام را بدون هیچ تغییری در گوش هم پچپچ کنند و نفر آخر آن را با صدای بلند اعلام کند. چون این یک بازی تلفظ است، بهتر است به زبانآموزان اجازه دهید با صدای آهسته با هم صحبت کنند و از هم سوال بپرسند به طوریکه دیگران صدای آنها را نشوند.
میتوان این بازی را به شکل دیگری هم انجام داد. یک زبانآموز خارج از کلاس بایستد و معلم به او پیغام مورد نظر را بگوید. سپس زبانآموز دیگری از کلاس خارج شود و پیغام به او نیز گفته شود. اولین زبانآموز به کلاس برگردد و زبانآموز دیگری را به خارج کلاس بفرستد. این کار ادامه پیدا کند تا همه کلاس کلمه محرمانه را بشنوند. آخرین زبانآموز به کلاس برگردد و پیغامی را که شنیده اعلام کند.
شما در کلاسهای حضوری چطور تمرین تلفظ انجام میدهید؟ در بخش نظرات میتونید برامون بنویسید.
resource: